هدف ازاین پژوهش تبیین رابطه بین رابطه ی مثبت اندیشی با رضایت زندگی در زنان خانه دار شهرستان بوکان می باشد.جامعه آماری این پژوهش راکلیه زنان خانه دارشهرستان بوکان تشکیل داده اند.ازاین روبه روش نمونه گیری تصادفی تعداد60نفراززنان خانه دار به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند.به منظورجمع آوری داده هاازپرسشنامه پرسشنامه مثبت اندیشی وپرسشنامه رضایت اززندگی هیوبنر (MSLSS) استفاده شد داده هاي جمع آوري شده، به دو شيوه توصيفي و استنباطي (ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون چند متغيره) تجزيه و تحليل شده اند..نتایج حاصل ازیافته های پژوهش نشان دادکه بین مثبت اندیشی با رضایت زندگی در زنان خانه دار رابطه معناداری وجوددارد. همچنین بین مثبت اندیشی با رضایت ازخانواده در زنان خانه دار رابطه معناداری مشاهده گردید،بین مثبت اندیشی با رضایت ازدوستان در زنان خانه دار رابطه معناداری مشاهده شد،بین مثبت اندیشی با رضایت ازخوددر زنان خانه دار رابطه معناداری وجوددارد.و بین مثبت اندیشی با رضایت ازمحیط زندگی در زنان خانه دار رابطه معناداری مشاهده شد.بنابراین می توان نتیجه گرفت که تغییر ،کاهش وافزایش یک متغیربردیگری تاثیرگذاراست.